Η Ευρώπη επισφράγισε το… μπούλινγκ του Τραμπ, η νέα τάξη πραγμάτων.

O Ντόναλντ Τραμπ κατάφερε να επιβάλει νέες εμπορικές συμφωνίες τη μία μετά την άλλη.
Με το καρότο της πιθανής μείωσης του ύψους των δασμών που είχε ανακοινώσει στις 2 Απριλίου ενόψει της διορίας της 1ης Αυγούστου και με το μαστίγιο της απώλειας της πρόσβασης στην τεράστια αμερικανική αγορά, ο πρόεδρος των ΗΠΑ ανάγκασε χώρες όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ιαπωνία, η Ινδονησία, οι Φιλιππίνες και το Βιετνάμ να υποκύψουν στους όρους του.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, λόγω της οικονομικής της βαρύτητας και της θέσης της ως καθαρού εισαγωγέα αμερικανικών υπηρεσιών, είχε μια από τις καλύτερες πιθανότητες να βρει έναν συμβιβασμό. Ωστόσο, και αυτή, επίσης, υπέκυψε.
Την Κυριακή, ο Τραμπ και η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν έκλεισαν μία συμφωνία που επιβάλλει αμερικανικούς δασμούς 15 % στις περισσότερες εισαγωγές από την ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων αυτοκινήτων, φαρμάκων και ημιαγωγών. Οι αμερικανικές εισαγωγές προς την ΕΕ δεν θα αντιμετωπίσουν αύξηση δασμών στο πλαίσιο της συμφωνίας, η οποία απαιτεί επίσης από την Ε.Ε. να ξοδέψει εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια σε αμερικανικά ενεργειακά προϊόντα και όπλα. Αυτό ήταν, σε μεγάλο βαθμό, το σενάριο που ονειρευόταν ο Τραμπ.
Το μόνο πραγματικό κέρδος για την Ευρώπη είναι η αποφυγή ακόμη υψηλότερων δασμών και μία μικρή μείωση της αβεβαιότητας. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ είχε απειλήσει με δασμούς 30 % την ΕΕ, αν δεν επιτυγχανόταν συμφωνία ως την 1η Αυγούστου. Μία ακόμη παρηγοριά ήταν μια συμφωνία για μηδενικούς δασμούς σε εμπορικές συναλλαγές αξίας 70 δισ. €.
Το μπλοκ αντιμετώπισε προβλήματα στον συντονισμό των διαπραγματεύσεων των 27 κρατών μελών και στη λήψη ενιαίας απόφασης για πιθανά αντίμετρα. Υπάρχει ακόμη σύγχυση για τα προϊόντα που καλύπτονται από τη συμφωνία. Την Τρίτη, η Γαλλία ζητούσε διευκρινίσεις για εξαιρέσεις όσον αφορά το κρασί και τα αλκοολούχα ποτά. Αμερικανοί αξιωματούχοι δήλωσαν ότι τέτοιες εξαιρέσεις δεν προβλέπονται.
Με την καταληκτική ημερομηνία των διαπραγματεύσεων να λήγει την Παρασκευή, πάνω από 60 % των αμερικανικών εισαγωγών που απειλούνταν με “ανταποδοτικούς δασμούς” καλύπτονται πλέον από συμφωνίες του Τραμπ. Ο πρόεδρος έχει ξεκάθαρη συνταγή επιτυχίας: πρώτα διατυπώνει σοκαριστικές απαιτήσεις για να σπείρει πανικό. Στη συνέχεια υποχωρεί σε διαπραγματεύσεις με χρονικό περιορισμό. Τον διευκολύνει η ύπαρξη ενός μείγματος από εμπορικούς εταίρους που είναι οικονομικά ευάλωτοι, υποχωρητικοί και διστάζουν να βάλουν αντίποινα. Τέλος, καταλήγει σε συμφωνία χαμηλότερη από το αρχικό επίπεδο απειλής και την παρουσιάζει ως νίκη και για τα δύο εμπλεκόμενα μέρη.
Το γεγονός ότι το πακέτο των “ανταποδοτικών” δασμών της 2ας Απριλίου έχει περιοριστεί προσφέρει μια μικρή μόνο ανακούφιση. Το πραγματικό ποσοστό δασμολογικής επιβάρυνσης της μεγαλύτερης οικονομίας του κόσμου παραμένει σε υψηλό ενενήντα ετών και θα συνεχίσει να αυξάνεται αν ο Τραμπ επιβάλει πλήρεις ανταποδοτικούς δασμούς σε χώρες που δεν θα έχουν καταλήξει σε συμφωνία μέχρι την Παρασκευή. Τα υπάρχοντα αποθέματα, οι αυξημένες εισαγωγές ενόψει των δασμών και η απορρόφηση του κόστους από τις επιχειρήσεις έχουν, προς το παρόν, απαλύνει την άμεση επίδραση της προστατευτικής του ατζέντας. Παρά την αύξηση των προβλέψεων για την ανάπτυξη βραχυπρόθεσμα από το ΔΝΤ την Τρίτη, η αβεβαιότητα στο εμπόριο σημαίνει ότι οι παγκόσμιοι οικονομικοί κίνδυνοι εξακολουθούν να είναι αυξημένοι. Πράγματι, εφόσον τα σχέδια του Τραμπ δεν χαλαρώσουν ή δεν αναβληθούν ξανά, το πλήγμα από την κλιμάκωση των εμπορικών εντάσεων θα γίνει πιο αισθητό στην παγκόσμια και αμερικανική οικονομία.
Σε κάθε περίπτωση, οι συμφωνίες του Τραμπ δεν είναι γραμμένες στην πέτρα. Με το επιθετικό του διαπραγματευτικό στυλ, ο πρόεδρος των ΗΠΑ υπονόμευσε το βασισμένο σε κανόνες εμπορικό σύστημα, καταργώντας ιστορικές εμπορικές συμφωνίες και παρακάμπτοντας την αρχή του πλέον ευνοούμενου έθνους του ελεύθερου εμπορίου. Οι συμφωνίες που έχει πετύχει μάλλον θα παραμείνουν ανοιχτές. Ο Λευκός Οίκος ετοιμάζει επίσης δασμούς ανά τομέα, που θα αυξήσουν περισσότερο το κόστος σε βασικές βιομηχανίες.
Ο Τραμπ εγκαινίασε μια εποχή όπου ο πανικός, και όχι η πολιτική, κινεί το παγκόσμιο εμπορικό σύστημα. Αυτοί που διαπραγματεύονται με την κυβέρνησή του λένε ότι το να καταλήξεις σε συμφωνία είναι θέμα πραγματισμού. Αλλά για εκείνους που θα έπρεπε να είναι σε θέση να αντισταθούν — όπως η ΕΕ — έμοιαζε πιο πολύ σαν να φοβούνται έναν εκφοβιστή. Το μεγαλύτερο εμπορικό μπλοκ του κόσμου μπορεί να απέφυγε υψηλότερους δασμούς, αλλά ταυτόχρονα επικύρωσε τη νέα παγκόσμια τάξη που επιβάλλει ο πρόεδρος των ΗΠΑ.
Πηγή : euro2day.gr / ft.com