Όταν ο Ντόναλντ Τραμπ κέρδισε τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ το 2016, οι σύμμαχοι της Αμερικής σε όλο τον κόσμο αντέδρασαν με αποτροπιασμό και σοκ. Δεν θα έχουν καμία τέτοια δικαιολογία, αν κερδίσει ξανά τον Νοέμβριο.
Η νίκη του στις προκριματικές εκλογές του Νιου Χάμσαϊρ τον καθιστά ως τον σχεδόν αναπόφευκτο υποψήφιο πρόεδρο του Ρεπουμπλικανικού κόμματος. Ένας απρόβλεπτος απομονωτισμός θα μπορούσε κάλλιστα να επιστρέψει στον Λευκό Οίκο. Το «κλείδωμα», ουσιαστικά, της υποψηφιότητας του Τραμπ για το προεδρικό αξίωμα τόσο γρήγορα δίνει τουλάχιστον στους συμμάχους των ΗΠΑ σχεδόν ένα χρόνο για να προετοιμαστούν για αυτό το ενδεχόμενο.
Δεν είναι όλοι οι παγκόσμιοι ηγέτες αναστατωμένοι με την ιδέα μιας δεύτερης θητείας του Τραμπ. Δεν είναι μόνο ότι απολυταρχικοί όπως ο Βίκτορ Όρμπαν της Ουγγαρίας και τύραννοι όπως ο Βλαντιμίρ Πούτιν της Ρωσίας θα την καλωσόριζαν. Πολλές από τις λεγόμενες μεσαίες δυνάμεις που κινούνται μεταξύ Κίνας και Αμερικής, ιδίως οι αναπτυσσόμενες οικονομίες, είναι τουλάχιστον αισιόδοξες -μια άποψη που συμμερίζονται και ορισμένοι στο Πεκίνο.
Ορισμένοι αξιωματούχοι στη νοτιοανατολική Ασία, για παράδειγμα, εκτιμούν ότι μπορεί να είναι ευκολότερο να ασχοληθεί κανείς με τον «συναλλακτικό» και αποφασιστικό Τραμπ παρά με τον πιο στρατηγικό Τζο Μπάιντεν. Κάποιοι, μεταξύ άλλων στη Μέση Ανατολή και την Αφρική, λένε ότι δεν θα τους λείψουν οι «διαλέξεις» της σημερινής κυβέρνησης, αν και μπορεί να διαπιστώσουν ότι οι διαλέξεις ήταν προτιμότερες από την παραμέληση.
Για τους στενότερους συμμάχους της Αμερικής, συμπεριλαμβανομένης της Ευρώπης, της Ιαπωνίας, της Νότιας Κορέας και της Αυστραλίας, η προοπτική μιας δεύτερης θητείας του Τραμπ αποτελεί πηγή μεγάλης ανησυχίας.
Είναι επιφυλακτικοί απέναντι στα επιχειρήματα που ακούνε ότι ο «Τραμπ 2.0» δεν χρειάζεται να είναι πολύ ανατρεπτικός. Ο πιθανός υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών έχει μιλήσει για μείωση των στρατιωτικών δεσμεύσεων των ΗΠΑ στο εξωτερικό, τερματισμό της υποστήριξης προς την Ουκρανία και περικοπή των αμερικανικών δεσμεύσεων προς το ΝΑΤΟ και την άμυνα της Ευρώπης.
Όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα των αμερικανικών προεδρικών εκλογών, οι ηγέτες της Ευρώπης πρέπει να επιταχύνουν την εκπλήρωση των στρατιωτικών δεσμεύσεων που έδωσαν μετά την ολοκληρωτική εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022, τις οποίες δεν τήρησαν σε μεγάλο βαθμό.
Όλα τα μέλη του ΝΑΤΟ θα πρέπει να επιταχύνουν τις προσπάθειες για αύξηση των αμυντικών δαπανών πάνω από τον συμφωνημένο στόχο του 2% του ΑΕΠ (για τον οποίο ο Τραμπ έχει δίκιο).
Πρέπει να εξετάσουν όχι μόνο τη βραχυπρόθεσμη χρηματοδότηση της Ουκρανίας, αλλά και το πώς θα διαχειριστούν την άμυνα και τις προμήθειες της Ευρώπης δυνητικά χωρίς την υποστήριξη των ΗΠΑ. Αυτό δεν αφορά μόνο τα όπλα, αλλά και το στρατηγικό βάρος, όπως τα μεταφορικά μέσα και τα αεροσκάφη, ακόμη και τις δομές.
Ο Φεβρουάριος του 2022 προκάλεσε μια αξιοσημείωτη επίδειξη ενότητας στην ΕΕ. Μια δεύτερη θητεία Τραμπ θα την απειλούσε. Μπορεί να προσπαθήσει να προσεταιριστεί μεμονωμένες χώρες. Διαφορετικές πρωτεύουσες θα μπορούσαν να βάλουν διαφορετικά στοιχήματα για το πώς θα τον αντιμετωπίσουν σε περίπτωση που γίνει πρόεδρος.
Οι αξιωματούχοι πρέπει να σκέφτονται, από τώρα, τι θα κάνουν αν αποδυναμωθεί η μετά το 1945 τάξη της συλλογικής αμερικανο-ευρωπαϊκής άμυνας. Η ΕΕ και το ΝΑΤΟ θα πρέπει να εξετάσουν πώς θα συντονιστούν μεταξύ τους, όπως και με τα μέλη του ΝΑΤΟ που δεν είναι μέλη της ΕΕ -ιδίως με το Ηνωμένο Βασίλειο. Είναι δύσκολο να δούμε τη νεοφώτιστη Ευρωπαϊκή Πολιτική Κοινότητα, την εκτεταμένη ομάδα περισσότερων από 40 κρατών που σχηματίστηκε το 2022, να είναι η απάντηση.
Για το Ηνωμένο Βασίλειο, το οποίο μαζί με τη Γαλλία είναι μία από τις δύο πυρηνικές δυνάμεις της Ευρώπης, αυτή θα μπορούσε να είναι μια στιγμή επιλογών. Κανένας Βρετανός ηγέτης δεν θα θελήσει να υπονομεύσει τους ιστορικούς δεσμούς του Ηνωμένου Βασιλείου με την Αμερική. Αλλά αν ο ηγέτης των Εργατικών σερ Κιρ Στάρμερ κερδίσει τις εκλογές στο Ηνωμένο Βασίλειο, που αναμένονται φέτος, η επανεκλογή του Τραμπ θα μπορούσε να αποτελέσει πρόσχημα για να εξεταστεί μια πιο θεμελιώδης προσέγγιση με την ΕΕ.
Η διπλωματία θα είναι λεπτή, όχι μόνο επειδή κανείς δεν θα θέλει να υπονοήσει δημοσίως ότι πιστεύει ότι ο Μπάιντεν μπορεί να χάσει. Όπως είναι λογικό, οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι θα βολιδοσκοπήσουν επίσης διακριτικά πιθανά μέλη μιας δεύτερης ομάδας Τραμπ. Αλλά θα πρέπει να σχεδιάζουν για όλα τα ενδεχόμενα.
Ακόμη και αν ο Μπάιντεν επανεκλεγεί, αυτό δεν θα πάει χαμένο. Μια επανεξέταση της ευρωπαϊκής άμυνας έχει καθυστερήσει πολύ.
Πηγή: euro2day.gr / ft.com
